Hayvan Hakları Komisyonu
1924 yılında Tokyo Üniversitesi Ziraat Fakültesi’nde görev yapan Prof. Dr. Hidesaburo Ueno, küçük bir köpek yavrusu buldu ve onu yanına aldı. Profesör Ueno, köpeğe Japoncada ‘sekiz tane’ anlamına gelen ‘Haçiko’ ismini koydu.
Haçiko, her sabah üniversiteye gitmek için evden metroya kadar yürüyen sahibine eşlik ediyor. Metronun dış kapısına kadar getirdiği sahibini uğurladı ve sonra da eve döndü.
Bir akşam ise üniversite dönüşü evine gitmek üzere metrodan çıkan Profesör. Haçiko’yu kendisini beklerken gördü ve çok şaşırdı. Haçiko, sahibinin eve dönüş saatlerini hesaplayarak ve aynı yolu kullanacağını düşünerek metronun önüne gitmişti bile.
Bundan sonraki bir yıl boyunca da Haçiko her sabah sahibini metroya kadar götürdü. Her akşam iş çıkışında da metronun önünde karşıladı. Saatini hiç şaşırmadı.
Fakat bir akşam profesör metrodan çıkmadı. Haçiko ise gözlerini metronun kapısına dikerek gece boyunca bekledi. Ancak bir sonraki akşam yine yoktu Profesör… Üçüncü akşam yine yoktu ve dördüncü, beşinci akşam… Oysa Profesör üniversitede beyin kanaması geçirerek yaşamını yitirmişti.
Haçiko: Sahibim metrodan gelecek
Haçiko ise her şeyden habersiz bir şekilde, her akşam “sahibim metrodan gelecek” diye inatla bekledi. Kimse ona sahibinin öldüğünü, artık geri gelmeyeceğini anlatamadı. Haftalar, aylar boyunca her akşam Tokyo metrosunun Shibuya İstasyonu’nun kapısına gitti. Yaklaşık on yıl boyunca sahibinin gelmesini bekledi. Fakat 8 Mart 1935 günü 11 yaşındayken metronun kapısında hayata gözlerini yumdu.
Ölümünden sonra Haçiko’nun kalıntıları yakıldı ve külleri sahibinin yanında gömüldü. Haçiko’nun mumyalanmış naaşı ise Tokyo’da bulunan Ulusal Bilim Müzesi’nde sergilenmektedir.
Bugün Tokyo’ya gidenlerin Shibuya İstasyonu’nun kapısında karşılaştığı köpek heykeli Haçiko’dur.
1934’ün Nisan ayında heykeltıraş Teru Ando tarafından şekillendirilen Haçiko’nun heykeli sadakat ve insan – hayvan ilişkisinin sembolü olarak ölümünden hemen sonra, 9 yıl boyunca sahibini beklediği Shibuya İstasyonu’na dikildi.
II. Dünya Savaşı sırasında tahrip olan heykelin yerine ise babası gibi heykeltıraş olan Takeshi Ando tarafından şekillendirilen heykel 1948’in Ağustos ayında düzenlenen bir anma töreniyle yeniden dikildi. Günümüzde de hala ayakta kalmayı başardı. Heykel Japonya halkı tarafından popüler buluşma noktası olarak kullanılmaktadır. Heykelin dikildiği yer olan Shibuya İstasyonu’nun beş çıkış noktasından biri olan istasyonun girişi de “Haçiko Giriş / Çıkış” anlamına gelen “Hachikō-guchi” olarak adlandırılmıştır. Her yıl Haçiko’nun ölüm yıl dönümü olan 8 Mart gününde birçok hayvansever heykelin önünde buluşurlar.
1994 yılında Japonya’daki Nippon Kültür Yayıncılığı, Haçiko’nun havlayan bir kaydıyla büyük bir reklam kampanyası başlattı. Ölümünden sonra milyonlarca radyo dinleyicisi Haçiko’nun havlamasını dinlemek için buluştu.
2003 yılında Shibuya Şehir otobüsleri ‘Hachiko-bus’ olarak adlandırdıkları dört farklı rota üzerinde hizmet vermeye başladı.
2004 yılında yazar Pamela S. Turner Haçiko’nun hikâyesine dayanarak Haçiko: Sadık Bir Köpeğin Gerçek Hikâyesi (Hachiko: The True Story of a Loyal Dog) isimli bir kitap yazdı. Kitabın çizimlerini Yan Nascimbene yaptı.
Yine 2004 yılında yazar Leslea Newman Haçiko’nun hikâyesine dayanarak ‘Hachiko Waits’ isimli bir kitap yazdı. Hatta kitabın Türkçe çevirisi de bulunmaktadır.
2015 yılında Haçiko’nun hikâyesine dayanarak, 2015 yılında ‘Tommy‘ adında bir Telugu dilinde film de var.
HAÇİKO Derneği
Hayvan hakları konusundaki çalışmaları ile dikkat çeken Ömür Gedik, HAÇİKO (Hayvanları Çaresizlik Ve İlgisizlikten Koruma Derneği)’ni 2010 yılında kurdu.
“Sokak hayvanlarının korunmalarına ve doyurulmalarına ihtiyaç kalmamış ve hiçbir hayvanın insani zevkler için kullanılmadığı bir dünya” vizyonu ile yola çıkan dernek “hayvan sevgisi bilincini geliştirmek, hayvan hakları ihlallerini önlemek, sahipsiz sokak hayvanları başta olmak üzere tüm hayvanların refahlarını sağlamak” misyonuyla hareket etmektedir.
Hayvan Hakları Federasyonu (HAYTAP) ile ortaklaşa gerçekleştirdiği organizasyonlarda hayvan hakları konusunda çalışmalar yapan Ömür Gedik ayrıca tüm geliri hayvanlar yararına kullanılan “Hop Dedik Orda Kal” isimli single albümünde Teoman ile ‘Portakal Orda Kal’, Burak Kut ile ‘Aşk Var Ya’, Halil Sezai Paracıkoğlu ile ‘Paramparça’ isimli şarkılarında düetler de yapmıştır.
Unutmadan! Haçiko ve onun arkadaşlarının tüm insanlığa toplumsal bir mesajı var;
Biz köpekler geceleri havlıyoruz diye rahatsız olup belediyeyi toplanmamız için arayanlar var. Evet havlıyoruz! Biz havlayacağız! Kediler miyavlayacak! Kuşlar ötecek! Fırtına yağmur pencerelerine vuracak! Gök gürleyecek! Bunlar doğal seslerdir…
Peki, siz insanlar ne ara doğal olmayan siz kaynaklı ürettiğiniz gürültüleri kanıksadınız? Ve doğal seslerden rahatsız olacak kadar insanlığınızı ve vicdanınızı kaybettiniz?
