Türkiye’de kadın yoktur, bayan vardır artık. Halbuki bayan yalnızca bir hitap şeklidir, cinsiyet yerine kullanılamaz. Türkiye’de kadın olmak…
Hayatı zorlaştıran erkek egemen toplum mantalitesidir. Dünyaya gelirken cinsiyetimize göre onurlandırılmamızdan itibaren başladı her şey. Bebek erkekse “erkek adamın oğlu olur” dendi, bebek kız ise “Bizim hanım, kız doğurganı çıktı” dendi!
Türkiye’de kadın olmak
Türkiye’de kadın yoktur. Bayan vardır. Mağazalarda erkek reyonu vardır mesela ama kadın reyonu yoktur. Bayan reyonu vardır.
Örneğin lokantalarda bayanlar için yerler vardır. Biriniz de garsonun “baylar için yerimiz var!” dediğini duydu mu?
Bayan ayakkabısı vardır mesela. Kuaförü vardır. Bayan tuvaleti vardır.
Ama orospu diyeceksen nasıl dersin? Hayat kadını…
Kadın, anca o işi yapıyorsa kadındır çünkü.
Ayakkabı satarken, bayan. Gözlük satarken, bayan. Saat satarken, bayan. Ama yatırıp becereceksen, kadın.
Halbuki bayan yalnızca bir hitap şeklidir, cinsiyet yerine kullanılamaz
Bir kadınla konuşmanız gerektiğinde elbette, “kadın / karı / kız / hatun bakar mısınız?” demeyeceksiniz. “Erkek / adam / herif bakar mısınız?” diyor musunuz? Hayır.
Demek ki konu hitap yerine geçen “bayan” değil; cinsiyet yerine kullanılan “bayan.”
Bir erkeğe, “erkek” denildiği durumlarda, kadına da “kadın” denilir.
Ayıp olan “kadın” demek değil; kadın kelimesinin çağrışımlarını “ayıp” bulup, bir cinsiyeti nazikleştirmeye ya da “bayanlaştırmaya” çalışmaktır. Bayan, kadın olmanın ayıp sanıldığı ve sayıldığı tutucu anlayışın kelimesidir.
Kadınlar… Anne, sevgili, eş, ezilen, sevilen, ölünen, öldürülen, delirten, delirtilen, aşk duygusunu insana tanıtan, tattıran, bazen melek, bazen şeytan, bazen ateş ya da iffet…
Ne bileyim… Ya Züleyha, ya Leyla ya da Meryem! işte…
Velhasılıkelam…
“Herkesin korkmadan kadın diyebildiği, kadınların bayan değil, ‘bağyan’ hiç değil, kadın olduğunu yüksek sesle haykırabildiği zamanlar dileğiyle.
Instagram sayfamızı ziyaret edin
Teşekkürler. Bayan ve bağyan olmayı reddediyorum.